عنوان کامل پایان نامه :
تحول در مفهوم توسل به زور و تهدید توسل به زور
قسمتی از متن پایان نامه :
میثاق و پیشگیری از جنگ(کاربرد زور)
میثاق در مواد ۱۲ و ۱۳ و ۱۵ اشاره میدارد؛ در صورتیکه هر یک از اعضا بر خلاف مواد مزبور اقدام به جنگ نماید، شورای جامعه بر اساس ماده ۱۶ میثاق مجازاتهایی را به منظور پیشگیری از جنگ و ایجاد محدودیت در استفاده از زور علیه کشور خاطی اعمال میکند.
الف- مجازاتهای اقتصادی. شامل قطع روابط تجاری یا مالی با کشور متخلف، ممنوعیت مناسبات میان اتباع خود و کشورهای متخلف و قطع ارتباطات مالی- تجاری یا شخصی میان اتباع خودی و کشور متخلف است. عضویت یا عدم عضویت کشور متخلف نیز در جامعه ملل تاثیری نخواهد داشت.
ب- مجازات نظامی. شورای جامعه ملل مکلف است علیه کشور متخلف، به دولتهای ذینفع توصیه کند تا در تدارک قوای نظامی، زمینی، دریایی یا هوایی مورد نیاز شرکت کنند.
ج- مجازات اخراج. جامعه میتواند هر عضوی که به واسطه نقض یک تعهد ناشی از میثاق مقصر شناخته شده است را از جامعه بیرون کند. این اخراج بر اساس آرای کلیه اعضای جامعه که در شورا نماینده دارند، اعلام میشود.
با آنکه روح حاکم بر میثاق جامعه ملل، خواستار لغو آیین گذشته در مورد مشروع بودن جنگ و شکلگیری آیین جدید در مورد لغو جنگ بود، لکن در عمل این سازمان بینالمللی نتوانست مانع از وقوع تجاوزات و حتی جنگهای ناقض میثاق گردد. در همان زمان، قدرتﻫﺎي بزرگ كه از نقض ميثاق، به خاطر قانوني شناختن جنگ آگاهي داشتند، درصدد رفع آن برآمدند. در اين راستا در چارچوب جامعه ملل كوششﻫﺎيي به عمل آمد. طرح قرارداد كمك متقابل ۱۹۲۳ ميلادي و پروتكل حل مسالمتﺁميز اختلافات بينﺍلمللي ۱۹۲۴ ژنو از اين مقولهﺍند. ولي در نتيجه رويدادهاي بينﺍلمللي و ضعف جامعه ملل هيچ كدام از اين دو طرح ارایه شده به مرحله عمل نرسيد. به موازات كوششﻫﺎي جامعه ملل، در خارج از اين سازمان نيز فعاليتﻫﺎيي انجام شد.
از جملهی جنگهای این دوره میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- اشغال ویلنا پایتخت قدیمی لیتوانی توسط لهستان در سال ۱۹۲۰
- اشغال جزیره کورفو توسط ایتالیا در سال۱۹۲۳
- حمله ژاپن به منچوری در سال ۱۹۳۱ و حمله به چین در سال ۱۹۳۳
- حمله آلمان به اتریش و چکسلواکی در سال ۱۹۳۳
- اشغال اتیوپی توسط ایتالیا در سالهای ۱۹۳۶-۱۹۳۵
- حمله ایتالیا به آلبانی در سال ۱۹۳۹
- حمله شوروی سابق به فنلاند در سال ۱۹۳۹
- حمله آلمان به لهستان درسال ۱۹۳۹ و به دنبال آن آغاز جنگ دوم جهانی .
در واقع جامعه ملل «از وقوع هیچ جنگ مهمی جلوگیری نکرد و وجود آن در حفظ نظم بینالمللی اثری نداشت، علل شکست این نهاد بینالمللی، نه تنها برتری سیاسی بینالمللی بریتانیا بر فرانسه بود، بلکه عناصری مثل مقولات اساسنامهای، ساختاری و سیاسی نیز دخالت داشتند[۱]».
۲۶- مورگنتاو،هانس جی، سیاست میان ملتها، ترجمه، حمیرا مشیرزاده، تهران:انتشارات دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی،۱۳۷۴، ص۷۵۱٫