• دوباره‌کاری در فعالیتها و مصرف منابع در هربخش صورت می‌گیرد که اگر چنین بخشهایی وجود نداشت تمامی واحدها در یک مکان متمرکز بودند و با هزینه کمتری به‌فعالیت می‌پرداختند.

  • ایجاد تعارض بین واحدها. برای تشویق همکاری بین بخشها انگیزه کمی وجود دارد.(رابینز ص۲۵۱)

  • احتمال اینکه استقلال مدیران جنبه عملی به‌خود نگیرد زیاد است. (منوریان ص۶۶)

  • با وجود آزادی عمل مدیران بخشها به‌دلیل وجود یک سلسله خط مشی های یکسان که از سوی اداره مرکزی اعمال می‌شود بعضا مدیران حس می‌کنند که مسئولیتشان بیشتر از اختیاراتشان است.

  • مشکل در هماهنگی و امکان انتقال محدود کارکنان بین بخشها به‌ویژه وقتی که کالاها و خدمات متنوعی تولید و عرضه می‌شود.( همان منبع ۶۶)

    • چه موقع از ساختار بخشی استفاده می‌کنیم؟

    • هنگامی که استراتژی تنوع ( سازمان چندمحصولی یا بازار چندگانه) اتخاذ می‌شود استفاده از ساختار بخشی می‌تواند کارساز باشد. همچنین هنگامی که اندازه سازمان بزرگ شود و هماهنگی بین واحدهای وظیفه ای دشوار باشد و موجب جابجایی اهداف گردد ضرورت استفاده از ساختار بخشی مطرح می‌گردد. ساختار بخشی زمانی از بهترین کارایی برخوردار است که محیط نه زیاد پیچیده باشد و نه پویا. همچنین برای این ساختار تکنولوژی مناسب‌تر است که قابل تقسیم باشد و به‌طور اثربخش رد بخشهای مختلف توزیع گردد. (منوریان ص۶۳)

    ط) ساختار ادهوکراسی
    با درگیر شدن سازمانها در مسائل پیچیده و نوین و شرایط متغیر محیطی و فعالیتهای پیچیده و چالشی ضرورت بهره‌گیری از ساختارهای منعطف‌تر مطرح گردید که از آن جمله می‌توان به ساختارهای ادهوکراتیک اشاره کرد:
    ویژگیها:

    • تفکیک افقی زیاد به دلیل بهره‌گیری از کارکنانی که از تخصص و تجربه بسیار بالا برخوردارند.

    • تفکیک عمودی کم، زیرا تفکیک عمودی با ایجاد سطوح متععد مدیریتی مانع از انطباق پذیری سازمان با محیط می‌شود.

    • رسمیت کم،‌عدم تمرکز، حساسیت و انعطاف‌پذیری که مجموعا ناشی از نوع کارکنان و رفتار مورد انتظار از آنان است.

    • قوانین و مقررات بسیار محدود و منعطف و عمدتا نامدون هستند و رسمی سازی در آن کم است و فقط استاندارد کردن رفتار مورد توجه است

    • تصمیم‌گیری به‌صورت غیرمتمرکز است تا سرعت انعطاف‌پذیری حفظ شود چون استانداردسازی و رسمیت کم است ساختار فنی در آن مورد تاکید نیست.

    • تفکیک صف و ستاد چندان مشخص نیست و قدرت بدون وجه به پست افراد در دست افراد زبده و خبره است.

    • ادهوکراسیها از جهت مفهومی دسته هایی از گروههای کاری محسوب می‌شوند و متخصصان در گروههای منعطف قرار می‌گیرند.

    • با تغییر شرایط فعالیتا در ادهوکراسیها نیز تغییر می‌کند.

    نقاط قوت و ضعف ادهوکراسی:
    نقاط قوت:

    • توانایی در واکنش سریع به تغییرات و ابداعات جدید

    • هماهنگی بین متخصصان مختلف

    • انطباق‌پذیری و خلاقیت

    • امکان تشریک مساعی بین متخصصان از رشته‌های مختلف

    نقاط ضعف:

    • تعارض،‌به‌دلیل مشخص نبودن روابط بین رئیس و مرئوس و ابهام در مسئولیتها و اختیارات

    • تنش اجتماعی و روانی اعضا به‌دلیل موقت بودن سازمان، نبود مبنای دائمی، انطباق با سرعت تغییر و داشتن مسئولیت مشتر با اعضاء دیگر

    • برعکس بوروکراسی،‌ادهوکراسی ترکیب ساختاری ناکارآ و آسیب پذیر است.

    دانلود متن کامل این پایان نامه در سایت abisho.ir

    You may also like...